Got that coffee shop love.

Ryan vertelde hem dat het goed ging en dat hij over ideeën had nagedacht voor hun nummer. Ideeën? Ja dat zorgde ervoor dat Josh zich al snel op zijn tas richtte en een notitieboek tevoorschijn haalde. Hij had zelf dan ook enkele ideeën op geschreven. Het idee voor hun nummer op zich was al geniaal. Hij had dan ook altijd wel veel lol met Ryan. Die jongen had humor, dat was een ding wat zeker was. Ryan vertelde hem er bij dat hij wat dingentjes had aangepast aan het nummer. Dat liet Josh even vragend kijken. Aangepast? Was het nummer zo niet al goed dan. Ach wat maakte het ook uit. Hij had er vertrouwen in dat het goed kwam met het nummer. Het moest immers ook niet al te serieus worden genomen. Josh glimlachte dan ook lichtjes wat en knikte eens. ''Laat me dat nummer maar eens horen'' Zei hij tegen Ryan terwijl hij zijn hand even op hield naar hem bij wijze van dat hij de mobiel zo van Ryan kon over pakken. Ryan haalde zelf ook een papier en pen uit zijn zak terwijl Josh het notitieboek met zijn eigen ideeën naar hem toe schoof. Hij was erg benieuwd naar wat Ryan er van zou vinden. Hij had zijn best er op gedaan iets origineels te bedenken maar het toch ook een humoristisch tintje te geven. Immers zong hij voor zichzelf gewoon covers waaraan hij een eigen tint gaf, maar nu hij samen werkte met Ryan die toch wel bekend stond om zijn humor moest het niet te serieus worden natuurlijk. Hij zag een licht glimlachje op Ryan zijn gezicht verschijnen. Nog eens gleden zijn ogen over de regels heen waarna Ryan hem aan keek. Hij vond het leuke ideeën. Echter vertelde hij ook dat hij het zo cliché vond om een jongen en een meisje op elkaar te laten vallen in een coffee shop.
Josh keek licht wat verbaasd naar Ryan. Hij meende voor een moment dat zijn hart wat sneller ging. Wat bedoelde hij daar mee. Wilde hij misschien twee jo.. Nee vast niet. Josh schudde het idee gelijk van zich af. Hij moest zich niet met zijn gevoelens bezig gaan houden nu. Josh wende zijn blik dan ook kort van Ryan af tot dat hij zeker wist dat hij het idee kwijt was waarna hij terug naar Ryan keek en het maar op zich af liet komen wat hij in gedachten had. Een fonkeling in de jongeman zijn ogen was te zien. Het stond schattig, maar het maakte Josh dan ook nieuwsgierig naar zijn idee. ''Nou vertel op'' Zei hij dan ook gelijk met een grijns. En zo vertelde Ryan zijn idee. Josh luisterde er aan dacht naar. Nou het was zeker anders dan wat hij daar net in gedachten had gehad. Misschien maar beter ook. Josh grinnikte door het enthousiasme van Ryan. ''I have to admit, it sounds genius'' Reageerde hij met een grijns. Hij nam vervolgens een slok van zijn cappuccino, die inmiddels bijna op was alweer. Josh keek er kort naar waarna zijn blik terug op Ryan viel. Hij nam zijn notitieboek terug en noteerde het idee van Ryan. Hij las alles eens over. ''zo komen we er wel'' Zei hij kalm. Josh voelde zich ineens alsof ze bekeken werden. Josh keek opzij en zag de serveerster van eerder staan. Ze leunde op de bar en ondersteunde haar hoofd. Ze staarde naar de twee. Josh grijnsde wat flauwtjes. ''Misschien moeten we haar maar uitnodigen voor de videoclip'' Zei Josh terwijl hij een knikje richting haar gaf. Ze schrok uit haar gedachten zodra ze merkte dat de aandacht op haar was en schoot gelijk recht met een rood hoofd waarna ze zoekend in het rond keek. Er was echter niet veel te doen op het moment dus wist ze zo snel niet waar ze heen moest.

Ryan had Josh gezegd dat hij het nummer wat had aangepast en Josh vroeg op zijn beurt om het nummer te luisteren. Ryan knikte en haalde zijn mobiel en papier uit zijn zak. Hij stak de oortjes in zijn mobiel en zette het liedje vervolgens aan, waarna hij de mobiel overhandigde aan Josh. Onder tussen liet hij zijn blik gaan over de woorden die Josh had op geschreven. Het zag er goed uit en Josh leek dan ook wel in de gaten te hebben dat hij alles behalve serieus was. Echter merkte Ryan wel op dat er nog wat miste. Het idee was al best komisch, maar er kon nog een schepje boven op. Een fonkeling was te zien in zijn donkere ogen, waarna hij deze richtte op Josh. Hij merkte de nieuwsgierigheid op en uiteindelijk vertelde hij dan ook zijn idee. Benieuwd naar zijn reactie keek Ryan hem afwachtend aan. ''I have to admit, it sounds genius'' zei Josh. "Yeay!" zei Ryan en grijnsde eens. Hij keek toe hoe Josh het neer schreef, waarna hij op keek bij zijn woorden: ''zo komen we er wel'' Ryan knikte eens, waarna hij Josh blik volgde die naar het meisje ging achter de bar die hen aanstaarde. ''Misschien moeten we haar maar uitnodigen voor de videoclip'' hoorde hij Josh zeggen. Ryan grinnikte kort en keek kort naar Josh. Ze hadden nog een meisje nodig, dus eigenlijk zou het goed van pas komen. Ryan richtte haar blik weer op het meisje die wat blozend en ongemakkelijk stond. Plots kreeg Ryan een idee. Hij grijnsde wat breder, waarna hij opstond en naar het meisje toe liep. Het meisje keek hem wat verbaasd en vragend aan. "Hee, wil je niet zo naar mijn vriend kijken. We hebben nog maar een week en ik weet niet in hoeverre hij al over zijn crush is," zei Ryan dood serieus. De ogen van het meisje verwijdde zich en ze keek licht geschrokken naar Josh. Ryan grinnikte, waarna hij wat naar het meisje toe boog. "Geen zorgen. Hij is nog single. Als je wilt kan ik wel wat regelen," zei Ryan en knipoogde eens. Hiermee duidde hij dan ook aan dat hij een grapje eerder had gemaakt. Het meisje glimlachte wat ongemakkelijk, waarna nieuwe blosjes op haar wangen verschenen. "Wij zijn van plan om een music video te maken, maar we zoeken nog een meisje die de vrouwelijke hoofdrol kan spelen, ben je er in geïnteresseerd?" vroeg Ryan en keek haar glimlachend. Hij richtte zijn blik echter al snel weer op Josh en wenkte hem om te komen. Waarschijnlijk had hij wel een deel van hun gesprek gehoord, immers was de bar niet ver verwijdert van de plek waar ze zaten.

Josh kreeg Ryan zijn mobiel overhandigd. Josh deed een oortje in zijn rechter oor en zette het nummer aan. Rustig luisterde hij er naar. Uiteindelijk knikte hij eens bevestigend. ''Klinkt goed'' Zei hij met een kalme glimlach. Hij had er dan ook wel vertrouwen in dat het nummer goed zou klinken. Hij had simpel weg gewoon vertrouwen in Ryan. Josh nam het oortje uit zijn oor vandaan en gaf Ryan zijn mobiel en al terug aan hem. Vervolgens hadden ze het verder over de ideeën. Voor een moment had Josh Ryan zijn idee wat verkeerd opgevat maar zodra Ryan het idee had uitgelegd vond hij het wel geniaal. Ryan gaf hem dan ook al grijnzend een opgewekte ‘Yeay’ waardoor Josh even moest lachen. Nadat Josh de ideeën had opgeschreven viel zijn aandacht na even op iets anders. Namelijk op de serveerster die hem eerder zijn cappuccino had gebracht. Op een starende wijze zat ze naar hem en Ryan te kijken. Josh reageerde er dan ook op door wat te zeggen tegen Ryan en vervolgens een knikje te geven richting het meisje. Al blozend schoot ze recht, ze wist daarna even niet waar ze het zoeken moest. Josh grijnsde wat flauwtjes en had dan ook gezegd dat ze haar misschien voor de videoclip moesten gebruiken. Echter was het merendeels voor de grap bedoelt. Josh keek van het meisje naar Ryan om zijn reactie te zien. Hij grijnsde waarna hij ineens op stond en de kant van het meisje op liep. Wacht wat? Ging hij het nog serieus vragen ook? Josh grinnikte dan ook eens. Hij ging er maar voor zitten en wachtte rustig af wat er zou gebeuren.
Ryan begon tegen het meisje te praten. Josh sloeg zijn armen over elkaar heen en probeerde te horen wat hij zei. Het scheelde dat de tafel niet heel erg veel van de bar vandaan was waardoor Josh wel wat opving. Langzaam aan werden zijn ogen wat groter. Gelijk bleef zijn blik hangen bij Ryan. Serieus!? Moest hij nou persee dat zeggen. Hij klonk dan ook nog eens behoorlijk serieus waardoor de ogen van het meisje net zo verwijdde als die van hem. Josh keek het meisje aan die geschrokken naar hem keek. Josh haalde daarna even grijnzend zijn schouders op. Totaal onschuldig. Ergens vond hij het dan ook wel weer grappig. Zo erg vond hij het absoluut niet om Ryan zijn ‘vriend’ genoemd te worden. Ryan boog vervolgens naar het meisje toe. Echter kon hij nu minder goed horen wat Ryan zei. Josh keek dan ook wat vragend naar hem. Wat voerde hij nou eigenlijk in zijn schild? Josh zijn blik ging naar het meisje om te zien of hij wat aan haar kon zien. Ze glimlachte nu ineens wat ongemakkelijk en bloosde daarbij. Wat nu dan? Liep Ryan nu met haar te flirten? Dat zou ook niet logisch zijn door zijn eerdere woorden maar hij had helaas niet kunnen verstaan wat Ryan tegen haar had gezegd zodra hij naar haar toe was gebogen. Vervolgens vroeg Ryan haar of ze geïnteresseerd was voor de vrouwelijke rol in hun videoclip. Dit kon Josh dan ook weer wel horen. Vervolgens richtte Ryan zich op hem en wenkte hij hem dan ook. Josh keek kort met een zucht waarna hij maar op stond en naar hen toe ging. Echter vroeg hij zich nog steeds af wat Ryan daar net tegen het meisje had gezegd. Josh kwam bij de twee staan. Hij stak zijn hand eens naar het meisje uit. ’’De naam is Josh’’ Zei hij met een kalme glimlach tegen haar. Als ze dan toch mee zou werken. Al moest ze nog ja zeggen maar goed, wist ze in ieder geval al zijn naam. Het meisje schudde al blozend zijn hand. Josh deed zijn hand vervolgens in zijn broekzak en legde zijn andere hand die aan Ryan zijn kant was op Ryan zijn boven rug. ’’Ik weet niet wat mijn vriend hier allemaal heeft gezegd, maar je moet jer maar niet teveel van aan trekken. Hij is niet helemaal goed wijs he?’’ Zei hij met een grijns en knipoog tegen Ryan waarbij hij zijn linker schouder dan ook even wat vast pakte. Vervolgens haalde hij zijn hand van Ryan af. Josh keek het meisje daarna weer aan. ’’Dus, geïnteresseerd voor de videoclip?’’ Vroeg hij kalm. Het meisje knikte even vluchtig. Ja dat wilde ze wel. Zeker door wat Ryan net tegen haar had gezegd. Ze zou maar al te graag willen dat hij iets voor haar regelde met Josh. Echter had Josh er geen idee van dat dat er achter schuilde. Josh knikte eens. ’’Oke dan, heb je hier mijn en Ryan’s nummer, kun je contact op nemen met ons’’ Zei hij kalm terwijl hij zijn en Ryan’s nummer op de onderkant van een kartonnen onderlegger schreef. Natuurlijk had hij een papier uit zijn notitieboek kunnen scheuren maar ach, nu dat die dingen toch voor zijn neus lagen. Hij schoof de onderlegger naar het meisje toe waarna hij even kort glimlachte naar haar. Hij keek daarna naar Ryan. ’’Zo ergens anders heen?’’ Vroeg hij kalm.

Ryan liet het liedje luisteren aan Josh. Hij had er wat uit gehaald en er wat bijgevoegd zodat het nét wat beter klonk. Josh stemde daar ook mee in, waarna hij iets opmerkte. Ryan had zijn blik gevolgd en kwam uit bij het meisje dat er stond. Het bracht Ryan op een idee en zonder er verder over na te denken liep Ryan er heen en voerde hij het plan uit. Uiteindelijk had hij tegen het meisje gezegd dat hij en Josh niks hadden en dat Ryan best wat voor haar wou regelen met Josh, echter had Josh dat laatste niet gehoord. Ryan wenkte Josh, zodra het meisje ermee had ingestemd om mee te doen met de musicvideo. Josh liep naar hen toe en stak een hand uit naar het meisje. ’’De naam is Josh’’ stelde Josh zichzelf voor. Het meisje schudde blozend zijn hand en het liet Ryan grijnzen. Hij had nu al zin in hoe het zou uitpakken. Josh hief vervolgens zijn andere hand op en liet de op Ryan's rug liggen. ’’Ik weet niet wat mijn vriend hier allemaal heeft gezegd, maar je moet jer maar niet teveel van aan trekken. Hij is niet helemaal goed wijs he?’’ sprak Josh en schonk hem een knipoog, waarna hij zijn hand weer liet zakken. Ryan grinnikte. "Ik heb toch niks raars gezegd, toch?" zei Ryan en schonk een knipoog aan het meisje. Ze schudde haar hoofd, opnieuw blozend. Josh richtte zich ook weer op het meisje. ’’Dus, geïnteresseerd voor de videoclip?’’ Het meisje knikte alleen maar. ’’Oke dan, heb je hier mijn en Ryan’s nummer, kun je contact op nemen met ons’’ zei Josh en krabbelde zijn en Ryan's nummer op een viltje. Ryan keek er kort grijnzend op. ’’Zo ergens anders heen?’’ Ryan keek op en liet zijn blik vallen op Josh. "Nou nou Golden. We kunnen dit meisje toch niet zomaar hier laten?" zei Ryan met een lichte grijns. Hij richtte zijn blik met die woorden ook weer op het meisje. "Mijn naam is dus Ryan, die jouwe?" vroeg Ryan met een glimlach. "Helena," stelde het meisje zichzelf voor. "Aangenaam Helena. Hoe laat ben je vrij?" vroeg Ryan. Helena was kennelijk wat verbaasd met die vraag, maar glimlachte al snel toen Ryan kort naar Josh seinde als teken dat hij zijn plan ter werking wou stellen. Ze knikte haast onopmerkelijk. "Ik ben om zeven uur klaar met werken," antwoordde Helena. Ryan knikte. "Alright, dan kom ik je dan ophalen!" zei Ryan en knipoogde nog eens naar haar, waarna hij Josh bij z'n arm greep en de winkel weer uit liep. Eenmaal buiten liet hij Josh zijn arm weer los en keek hem kort grijnzend aan. Ryan had totaal niet in de gaten dat het er juist op leek dat hij nu aan het flirten was met Helena. Hij was juist bezig met een date te regelen voor Josh.

Josh had zichzelf voorgesteld aan het meisje. Hij wist ondertussen niet alles van wat Ryan tegen haar had gezegd en dus had hij ook maar hun nummers gegeven voor het feit dat ze waarschijnlijk in hun videoclip zou komen. Josh had het daarna wel weer gezien in de coffeeshop. Hij had zijn cappuccino op. Misschien konden Ryan en hij nu ergens anders heen. Anderzijds beetje rondzwerven in het winkelcentrum. En nog verder praten over het nummer. Echter leek Ryan zich nog prima te vermaken. Hij noemde hem dan ook bij zijn achternaam die tevens zijn artiestennaam was en zei hem daarbij dat ze het meisje niet zomaar hier konden laten. Josh trok een wenkbrauw wat vragend op. Wat had Ryan ineens met dat meisje? Zijn blik viel dan ook langzaam aan op haar. Josh zijn blik gleed kort over haar heen. Ja ze zag er goed uit maar dan nog.. Josh liet het maar even op zich af komen voordat hij te veel ging nadenken en nog jaloers zou raken ook. Ryan stelde zich nu ook voor waarna het meisje aan de beurt was die Helena bleek te heten. Josh gaf haar eens een knikje met een lichte glimlach wat je als een 'aangenaam' kon zien. Plots vroeg Ryan aan het meisje hoe laat ze vrij was. Josh was al net zo verbaasd door die vraag als het meisje zelf. Zijn blik schoot dan ook naar Ryan. Wat was hij van plan? Nah wat dacht hij nou. Misschien was het niets bijzonders. Gewoon overleg over de videoclip en al. Helena antwoordde dat ze om zeven uur klaar was waarna Ryan haar zei dat hij haar dan zou komen op halen. Josh kon dan verder ook niks meer in brengen want Ryan greep hem bij de arm en trok hem met zich mee. ''Eh nou laters, denk ik'' Zei Josh kort met een flauwe glimlach waarna hij zijn vrije hand dan ook even op stak naar het meisje en vervolgens met Ryan mee liep. Eenmaal buiten liet Ryan zijn arm los en keek hij hem grijnzend aan. Josh gaf hem dan ook een speelse duw waarna hij hem vragend in de ogen aan keek. ''Wat was dat net he?'' Vroeg hij met een lichte grijns aan hem. ''Ben je van plan om met ons videoclip meisje te gaan daten of iets?'' Vroeg hij vervolgens dan ook. Nieuwsgierigheid was bij hem te merken of hij het nou wilde of niet. Maar hij liep dan ook gewoon te peilen wat Ryan nou precies met het meisje wilde. Hij ging er in de eerste instantie maar gewoon vanuit dat het om de videoclip ging. Maar aan de andere kant, hoe Ryan naar haar had zitten kijken. Hij voelde een jaloers gevoel opkomen en probeerde het dan ook maar snel weer weg te drukken. Eerst maar eens aan horen wat Ryan te zeggen had. Als het tenminste een zinnig antwoord werd. Want Ryan kennende hield hij het gerust nog even een mysterie.

Josh was al van plan om weg te gaan, maar Ryan dacht daar heel anders over. Hij wou zijn plan immers wel in werking zetten. Dat kon toch zeker niet wachten totdat ze bezig zouden gaan met die music video? Dat kon nog zo lang duren. Te lang. Ryan vroeg het meisje naar haar naam en daarna naar hoe laat ze vrij was. Zij begreep ook waar Ryan mee bezig was, alleen Josh keek van de een naar de ander alsof er een sfeer tussen hen hing. Het deed Ryan grijnzen. Hij hield van dit. Hij hield ervan om iets te doen zonder dat een ander ervan wist. Hij wist dat Josh nog single was, dus why the fuck not? Ze zeiden Helena gedag, waarna de twee de shop weer uit liepen. Eenmaal buiten keek Ryan Josh grijnzend aan. Hij had de neiging om hem alles te vertellen, maar dat zou alles bederven. ''Wat was dat net he?'' zei Josh plagend en gaf hem eens een duwtje. Ryan grinnikte. "Wat bedoel je?" vroeg Ryan schijnheilig. ''Ben je van plan om met ons videoclip meisje te gaan daten of iets?'' vroeg Josh. Ryan keek hem kort wat verbaasd aan, maar besefte toen dat het had geleken alsof Ryan met haar was aan het flirten. Het was een goeie cover voor wat echt in Ryan's hoofd om ging. Een grijns sierde dan ook alweer rond zijn lippen. Hij stopte kort met lopen en bleef voor Josh staan. Hij sloeg zijn armen over elkaar. "Hoezo? Wil je haar graag hebben? " vroeg Ryan met een grijns. Hij legde kort een hand op Josh schouder en liep vervolgens weer verder. "Maar ja wie weet. Ik ben immers al zooo lang single," zei Ryan dramatisch. Hij keek kort om naar Josh en grijnsde. Vervolgens keek hij weer naar voren en liep hij verder.

Ryan keek kort om zich heen naar de verschillende winkels die er waren. Vervolgens keek hij kort op zijn mobiel hoe laat het was. Nog een kleine twee uur voordat Helena vrij zou zijn. Ze konden vast wel even tot die tijd wachten. Ryan greep Josh weer vast en sleurde hem mee in verschillende winkeltjes. Van verkleedwinkels, naar kledingwinkels en schoenenwinkels. Al met al had hij in ieder geval veel plezier. Hij kon altijd veel plezier hebben in dat soort winkels. Allemaal dingen aanpassen die hem totaal niet passen. Hij wist wat Josh er allemaal van vond, maar hij moest er maar mee leven. Ryan sleurde Josh uiteindelijk uit de laatste winkel en keek hem grijnzend aan. "Well.. That was fun!" zei Ryan grinnikend. Hij keek kort naar de medewerker in de winkel waar ze naar uit waren gekomen. Ze keek niet al te blij. Ach ja. Ryan grijnsde, waarna zijn blik ging op zijn horloge. Hij had het goed uitgeplant. "Het is al best laat niet, Golden?" zei Ryan met een licht mysterieuze toon. Hij zette een stap naar Josh toe. "Ga jij anders maar naar huis toe, ik spreek je zo wel weer," stelde Ryan voor. "Ik moet nog iemand ophalen," zei Ryan en knipoogde eens naar hem. Hij grijnsde nog eens, waarna hij Josh een schouderklopje gaf en vervolgens langs hem heen liep terug naar de Coffee Pub. Ryan keek Josh nog kort na over zijn schouder, waarna hij de Coffee Pub in liep. Daar stond Helena al op hem te wachten. Lichtte blosjes vormde zich al op haar wangen. "Ben je er klaar voor?" vroeg Ryan met een glimlach. Helena knikte. Ryan glimlachte nog wat breder, waarna hij haar hand vast pakte en haar begeleidde naar zijn auto. Ze stapten de auto in en reden vervolgens naar het huis van Josh. Ryan klopte op de deur en keek Helena kort bemoedigend aan. Hij kwam nog even dichterbij haar en fluisterde haar nog toe:"Het komt wel goed, ik zorg ervoor!"

Uiteindelijk gingen de twee dan toch de coffeeshop uit. Maar wel pas nadat Ryan aan Helena had gevraagd hoe laat ze klaar was. Josh had zich gelijk afgevraagd wat er aan de hand was waardoor hij een licht jaloers gevoel ook niet helemaal kan onderdrukken. Zodra ze buiten stonden had Josh hem dan ook gelijk een duw gegeven waarbij hij hem vroeg wat dat nou net was. Hij vroeg hem er gelijk bij of hij soms een date wilde met Helena. Subtiel. Heel subtiel. Maar ach hij deed gewoon een poging om iets los te maken bij Ryan. Kort gaf Ryan hem een verbaasde blik na zijn tweede vraag. Josh keek daardoor wat bedenkelijk. Het leek een echte reactie te zijn. Dan toch geen date? Maar wat dan wel? Had het dan toch met de videoclip te maken? Josh werd haast gek van de vragen in zijn hoofd. Hij hoopte dan ook maar dat hij snel antwoord van Ryan kreeg. En grijns sierde de Aziatische jongen. Josh keek hem met een opgetrokken wenkbrauw aan zo van; Jaaaaaa? Maar nee hoor. In plaats van een antwoord gaf Ryan hem een weder vraag. Serieus!? Josh slaakte een zucht. ’’Ik..’’ Begon hij dan ook algauw maar hij kon zijn zin niet af maken of Ryan legde een hand op zijn schouder en liep vervolgens verder waarbij hij hem zei dat hij immers al ‘zó’ lang was. Die nadruk dan ook op die ‘zo’. Josh grinnikte even lichtjes. Hij wilde daar best verandering in brengen. Maar het leek erop dat Ryan dat zelf al ging doen. Dat was dan weer even een teleurstelling maar hij liet het niet blijken. Josh grijnsde wat terug naar Ryan waarna hij met hem mee verder liep. ’’Dan mag je je voor een keer wel eens als een echt heer gaan gedragen, kan je dat wel?’’ Zei Josh met een flauwe grijns tegen zijn goede vriend.
Zo liepen ze samen rustig door het winkelcentrum heen tot dat Ryan hem bij de arm vast greep. Josh werd alle winkels die Ryan maar aan stond in gesleurd. Gelukkig zat daarbij ook een muziek winkel zodat hij nog wat naar gitaren kon kijken. Voor de rest waren het nog wat kleding winkels. Josh was niet zo van het shoppen naar kleding, zal zag hij er altijd wel goed uit, maar goed voor Ryan had hij het over aangezien ze het dan ook gezellig hadden. Josh grinnikte wat door Ryan zijn woorden zodra ze de laatste kleding winkel in de straat hadden gehad. Josh keek dan ook kort naar de vrouw en wees eens met zijn duim naar achteren richting haar. ’’Vond zij ook’’ Reageerde hij met een flauwe grijns terwijl hij zijn hand liet zakken. Ryan richtte zich ondertussen op zijn horloge en zei hem dat het al best laat was. Josh trok een wenkbrauw wat op door de toon die Ryan erbij voegde. ’’Dat.. valt best mee’’ Zei Josh langzaam aan dan ook. Zodra Ryan een stap naar hem toe deed ging hij met zijn hoofd wat naar achteren. Wat moest hij nou dan toch met die jongen? Ryan deed best raar. Maar dat kwam vast door dat geen waar Josh nog steeds achter probeerde te komen. Ryan zei hem naar huis te gaan maar dat ze elkaar zo wel weer zouden spreken. Hij zei hem dat hij iemand zou gaan halen. Daarbij gaf Ryan hem een knipoog waarna hij een schouderklopje kreeg. Vervolgens liep hij van hem weg. Josh volgde Ryan met zijn ogen. Echter besefte hij nu waarom Ryan weg ging. En waarom hij alleen wilde gaan. Helena.. Ging het door zijn hoofd waarbij hij eens een diepe zucht slaakte. ’’Laters..’’ Zei hij Ryan na waarna hij dan maar naar huis ging. Immers had hij toch niet veel anders meer te zoeken hier.
Eenmaal thuis aangekomen pakte Josh een blikje met fris drinken waarna hij zich op de bank neer legde. Hij trok zijn benen omhoog en plaatste daarop zijn note boek. Hij las de regels eens over van nummers die hij had geschreven. En ideeën die hij had bedacht met Ryan voor hun videoclip. Josh glimlachte wat bij de gedachten aan Ryan maar die glimlach verdween al gauw weer bij de gedachten dat Ryan met die Helena had zitten flirten. Hij legde zijn hoofd naar achteren op de armleuning en legde zijn handen op zijn gezicht waarbij hij eens diep zuchtte. ’’Just forget it Josh’’ Zei hij tegen zich zelf. Plots hoorde hij geklop op zijn voordeur. Josh haalde zijn handen van zijn gezicht af en keek op. Wie kon dat dan wezen? Josh stond op en liep naar de voordeur toe. Hij opende de voordeur en daar stonden dan Ryan en Helena in de deuropening. Daarbij kwam Ryan zijn gezicht net van Helena haar gezicht vandaan. Iets wat Josh zijn gevoelens ook niet echt goed deed. Josh keek wat verbaasd naar de twee. ’’Ook hallo?’’ Reageerde hij dan ook langzaam aan. Hij begreep er echt helemaal niks meer van. Langzaam aan keek hij wat droog. ’’Ryan.. wat is er aan de hand?’’ Vroeg hij nu dan ook direct aan hem. Nu wilde hij dan echt weten wat er gaande was.

Ryan had zijn plan in werking gezet en het leek nog allemaal goed te werken. Hij had Helena zo ver gekregen dat ze mee wou werken en Josh wist er nog niks van. Ryan keek nu al uit naar de verbaasde blik die hij zou krijgen als hij met Helena op de stoep stonden van Josh. Helena stapte bij hem in de auto en samen reden ze naar het huis van Josh toe. Ryan legde uit dat hij haar alleen nog maar naar hem toe kon brengen, maar dat hij daarna terug naar huis zou gaan. Immers kon Ryan niet rondhangen als zij lekker klef gingen doen. Die golden zomaar een chick. Cool. Ryan hoopte dat het dan ook ging uitwerken, maar hij wist niet half hoe Josh daar over dacht. De twee stapten de auto uit en liepen naar de deur van Josh toe. Ryan klopte op de deur, waarna hij nog een paar bemoedigde woorden in Helena's oren fluisterde. De deur ging open en Ryan ging weer recht staan. Hij genoot van de verbazen blik die Josh hem schonk. Hij grijnsde en zijn ogen fonkelde. ’’Ook hallo?’’ zei Josh en in zijn ogen weerspiegelde de verbazing die in zijn woorden klonk. "Hallo!" zei Ryan opgewonden. ’’Ryan.. wat is er aan de hand?’’ vroeg Josh. Ryan grinnikte en duwde Helena voor hem naar Josh toe. Zodat ze uiteindelijk naast hem stond in zijn huis. "Niet veel bijzonders hoor. Dan ga ik nu weer," zei Ryan nog, waarna hij een knipoog schonk aan de twee en weer weg liep om vervolgens in zijn auto te stappen en weg te rijden.


Helena zag die Josh wel zitten. Hij zag er zo lief en toch zo gespierd uit. Hij kon er zeker wel wezen. Ze was dan ook helemaal in gegaan op het plan van Ryan. Die Ryan leek wel te weten waar hij mee bezig was, dus kon Helena niks anders doen dan volgen wat hij zei. Kort liet Helena haar blik glijden over Josh toen hij de deur open deed. Zijn ogen bleven hangen in de zijne en haar adem stokte in haar keel. Ze voelde hoe er alweer een kleur verscheen op haar wangen. Snel wenkte ze haar blik dan ook weer af. Echter werd ze plots naar voren geduwd. Helena keek wat verbaasd naar Ryan die haar duwde, maar stribbelde niet tegen, aangezien hij haar naast Josh plaatste. Ze keek kort naar Josh, waarna haar blik ging naar Ryan die de twee gedag zeiden en vervolgens weg ging. Een korte stilte viel, waarna Helena lichtjes haar hoofd hield en Josh aan keek. "Erh.. Sorry voor dit alles..," zei Helena wat aarzelend. Ze had verwacht dat Ryan wel wat zou uitleggen aan Josh, maar kennelijk dus niet. "Ik weet dat we elkaar nog maar net kennen en eigenlijk ken ik je helemaal niet goed, maar.. zou je met me uit willen gaan?" vroeg Helena al blozend en keek hem kort aan, waarna ze toch weer haar blik afweek naar de grond.

Josh was behoorlijk verbaasd geweest om het feit dat de twee nu ineens voor zijn deur stonden. En dan dat ene moment dat Ryan met zijn gezicht bij haar vandaan ging. Waar ging dat over? Had hij haar nou al gekust? Josh maakte zichzelf veel te jaloers en hij wist dat hij dat uit moest zetten. Hij moest jaloers wezen. Hij moest blij zijn voor Ryan. Als hij een leuk vriendinnetje had was het goed toch? Al wist hij dat hij zichzelf totaal voor de gek liep te houden. Echter wilde Josh nu wel graag weten wat er aan de hand was. En dus vroeg hij het hem nu dan ook rechtstreeks, zonder grapjes. Ryan was dan ook iets te opgewonden naar zijn smaak. In Ryan zijn ogen moest het dus wel iets leuks zijn. Maar was het net zo leuk voor hem? Josh liet het voor een moment maar weer op zich af komen. Hij keek de twee afwachtend aan. Plotseling duwde Ryan Helena bij hem in huis. Josh keek verbaasd van Helena naar Ryan die hem zei dat het niet veel bijzonders was en er vervolgens vandoor ging na dat hij een knipoog had gegeven. ’’Ryan wacht.. wat..?’’ Maar Ryan maakte wel dat hij weg kwam. Nu was het helemaal verwarrend geworden voor Josh. Wat moest hij alleen met Helen?
Tot dat het belletje begon te rinkelen. Josh slaakte een lichte zucht. Ryan was niet aan het flirten met Helena. Hij was bezig geweest een date te regelen voor hem. Het was logisch. Helena had steeds met blozende wangen naar hem gekeken. Josh richtte zich langzaam aan terug op Helena. Wat moest hij nu doen? Ze was vast een lief meisje en al. Maar hij.. Hij vond iemand anders leuk. Iemand waarvan hij zich af vroeg of hij ooit een relatie met hem zou kunnen krijgen. Helena richtte zich op hem en na een korte stilte bood ze haar excuses aan. Josh glimlachte wat naar haar. ’’Is al goed’’ Zei hij kalm. ’’Ryan kan rare streken hebben’’ Zei hij er dan ook achteraan met een flauwe grijns. Hij wist dan ook niet in hoeverre Helena betrokken was in het plan van Ryan maar dat werd al snel duidelijk zodra ze weer begon te praten. Ze vroeg hem mee uit. Wat verrast keek hij naar haar. Zou hij ja of nee zeggen? Misschien.. Ryan had dit voor hem geregeld. Misschien moest hij het maar gewoon doen. Uiteindelijk knikte Josh dan ook na enkele seconde stilte. ’’Ja tuurlijk, waarom niet’’ Reageerde hij kalm waarna hij zijn jas pakte en aan deed. ’’Wat zou je graag met een eerste date willen doen? Uiteten? Bioscoop?’’ Vroeg Josh met een grijns aan haar. Hij vond het allemaal best. Maar hij deed er nu ook makkelijker over. Misschien dat het hem afleidde van die gevoelens voor die ene jongen.

Helena keek Ryan kort wat raar na. Ze had niet verwacht dat hij haar zo zou achter laten met Josh zonder ook maar iets uit te leggen. Helena bood daarom haar excuses aan. Josh glimlachte naar haar, wat voor nieuwe blosjes zorgde op haar wangen. ’’Is al goed’’ zei hij. Helena knikte kort. ’’Ryan kan rare streken hebben’’ zei hij erachter na. Helena glimlachte lichtjes, maar week haar blik al snel weer af. Ze moest actie ondernemen, wou ze dat er echt iets tussen hen zou komen. Helena hief haar hoofd weer en vroeg hem uiteindelijk uit. De blosjes lagen nog steeds op haar wangen en ze keek hem hoopvol. Josh keek haar wat verrast aan. Kennelijk had hij het niet zien aan komen. Echter keek Helena niet weg. Ze wou weten hoe Josh erover dacht. Een ongemakkelijk stilte volgde. Geluidloos wiebelde Helena wat onzeker heen en weer. Ze keek op toen Josh knikte. Een sprankje hoop ging weer over haar heen. ’’Ja tuurlijk, waarom niet’’ antwoordde Josh kalm. "Echt? Dankjewel!" zei Helena meteen, maar besefte meteen dat ze misschien wat té opgewekt was en keek licht beschamend weg. "Ik bedoel.. bedankt," mompelde ze er zachtjes achterna. Ze volgde de beweging van Josh toen hij zijn jasje aan deed. ’’Wat zou je graag met een eerste date willen doen? Uiteten? Bioscoop?’’ vroeg Josh. Helena keek weer op en glimlacht. Ja. Dit maakte haar zeker gelukkig. "Uiteten klinkt goed. In de buurt van de Coffee Pub zit een leuk Italiaans restaurantje. Daar kunnen eventueel wel heen," stelde Helena voor en glimlachte naar Josh. Ze voelde hoe het al een stuk vertrouwder aanvoelde om bij hem te zijn. Ja. Het voelde fijn om zo bij hem te zijn.

OOC: kan jij een time spurt doen in je volgende post? o uo

Josh had alles behalve dit verwacht. Ryan was al die tijd bezig geweest om een date te regelen voor hem. Ryan had helemaal geen interesse in het meisje. Josh wist niet wat hij erger vond. Dat Ryan met het meisje uit zou gaan of dat hij zelf nu met haar opgescheept was. Waarschijnlijk het tweede want hij had nog geen klein sprankje van gevoelens voor haar. Ze was mooi maar dan nog. Hij was al een poos op een jongen verliefd, al vanaf de eerste dag dat hij hem had ontmoet. Hij keek Helena aan. Met een hoopvolle blik keek ze hem in de ogen aan. Ze wilde met hem uit. Ze wilde echt graag met hem uit. Wat moest hij nou? Hij liep zichzelf en het meisje totaal voor te liegen als hij het deed. En Ryan.. Plots knikte Josh en gaf hij haar een antwoord waar uit bleek dat hij met haar mee zou gaan. Gelijk bedankte Helena hem nog al opgewekt. Hij glimlachte wat. Ja ze had er zin in. Echter leek ze door te hebben hoe opgewekt ze had gereageerd en vervolgens keek ze dan ook beschamend weg waarbij ze hem bedankte. Josh grinnikte eens. ''Geen probleem'' Reageerde hij kalm op haar. Serieus? Hij merkte aan zichzelf hoe rustig en bijna saai zijn antwoorden waren. Ja hij wist ook wel dat hij hier niet goed aan deed maar Ryan had het dan ook nog eens voor hem geregeld. Hij moest het maar gewoon proberen. Misschien kon hij hem dan uit zijn hoofd halen. Josh had haar gevraagd wat ze dan zouden gaan doen. Ze begon over een Itiliaans restaurant. Dat was iets. Josh stemde er mee in en zo gingen ze met zijn auto naar het restaurant toe. Eenmaal in het restaurant aangekomen gingen ze zitten en bestelde ze eten. Ze praatte samen over van alles. Maar na iets van een uur wist Josh dat hij zijn 'act' niet langer kon vast houden. Hij had zich al niet aangetrokken tot haar gevoeld en dat zou waarschijnlijk ook nooit gebeuren. Hij wist tot wie hij zich wel aangetrokken voelde. Plots stond hij dan ook op. ''Het spijt me maar ik kan dit niet, ik had nu bij iemand anders moeten wezen'' Zei Josh. Hij pakte wat geld uit zijn portemonee en gaf het aan haar om het eten te kunnen betalen. ''Sorry'' Zei hij nog eens waarna hij het restaurant verliet.
Hij liep naar zijn auto toe en stapte in waarna hij weg reed. Na een stukje te hebben gereden kwam hij uit bij Ryan zijn huis. Hij stapte uit en slaakte een diepe zucht. Het was nu of nooit. Hij liep naar de voordeur toe en belde aan waarna hij wat gespannen afwachtte. Normaal gezien was hij altijd wel een relaxed persoon. Maar nu. Nu ging hij de liefde verklaren aan een jongen die hij al die tijd als een goede vriend had beschouwt. Hij had totaal geen idee hoe Ryan er op zou reageren. Hij hoopte positief, maar de kans was er net zo goed dat hij negatief zou reageren. Josh sloot kort zijn gedachten maar opende ze al snel weer toen hij de deur hoorde open gaan.

Ryan had het dan toch voor elkaar gekregen dat Helena een date kreeg met Josh. Helena had maar een blik op hoeven te werpen om te weten dat ze Josh graag wou hebben als vriendje. Ja. Als het aan Helena lag, kregen ze deze avond nog wat. Samen gingen ze naar het Italiaanse restaurant waar Helena over had gesproken. Daar bestelde ze eten en praten ze over alles. Helena zorgde ervoor dat er geen stiltes viel en vroeg zoveel dat ze zeker wist hoe Josh in elkaar zat. Ze merkte niet dat Josh dit alles nog speelde. Ze had juist het gevoel dat het hartstikke goed ging. Ze kletsten gezellig over alles en nog wat. Helena was dan ook al een stuk losser geworden en zag het allemaal goed zitten. Ze hen samen het restaurant uitlopen en dan zou Josh haar een teder kusje geven. Ja. In haar ogen waren ze bestemd voor elkaar. Plots stond Josh op. Helena keek wat verbaasd op. ''Het spijt me maar ik kan dit niet, ik had nu bij iemand anders moeten wezen'' zei Josh plots. "Wat bedoel je?" vroeg Helena voorzichtig, maar ze kreeg geen antwoord. Josh gaf haar wat geld om te betalen en excuseerde zichzelf vervolgens. Helena keek hem kort na, waarna haar blik ging naar het geld. Wat was dat opeens? Iemand anders? Helena was niet die geweest voor Josh? Helena greep haar haar vast en beet op haar onderlip om de tranen te bedwingen.


Neuriënd liep Ryan door zijn huis heen. Hij greep een zak met chips en een fles cola en liet zich vervolgens op zijn bank vallen. Hij lag in zijn thuis klofie, wat bestond uit een joggingbroek en een witte tank top. Ryan legde zijn voeten op de tafel en richtte zijn blik op de tv. Marley, zijn hond, liep naar hem toe en kwam bij hem op de bank liggen. Hij liet zijn hand over de hond heen gaan. "Dawh.. Wij zullen altijd bij elkaar blijven? Ik blijf toch nog single," zei Ryan grijnzend tegen Marley. Marley keek hem alleen maar aan. Ryan grijnsde en einde Marley verder, terwijl hij zijn blik weer richtte op tv. Ja. Josh zou binnenkort niet meer single zijn. Het voelde raar. Het was alsof Ryan er verdrietig van werd, waarschijnlijk was dit omdat hij gewend was om veel met Josh om te gaan. En als Josh iets kreeg met Helena zou dat vast een stuk minder worden. Ryan wou zuchten, maar op dat moment ging de bel. Ryan keek op en stond op van de bank. "Ik kom al. Ik kom al! " zei Ryan en probeerde niet te struikelen over zijn troep. Ryan opende de deur en tot zijn verbazing stond daar Josh. "Golden, wat doe jij nou hier?" vroeg Ryan wat verbaasd, waarna een grijns rond zijn lippen verscheen. "Kom je me bedanken omdat ik je met Helena heb gekoppeld?" vroeg Ryan en grinnikte eens lichtjes. Hij merkte de neurveusiteit bij Josh niet op.

Josh had het geprobeerd. Hij had de date geprobeerd maar het ging gewoon niet. Ze was lief, mooi en gezellig maar hij wist maar al te goed dat zijn hart bij iemand anders lag. En daarom kapte hij de date met Helena af. Het was lullig voor haar. Hij gunde haar dit ook totaal niet maar het was al gebeurd en hij kon het niet terug draaien. Dan moest ze hem maar de rest van zijn leven haten of iets. Hij had haar nog geld gegeven voor het eten. Immers was hij nou ook weer niet zo asociaal dat hij het meisje met de kosten opgescheept liet zitten. Josh verliet het restaurant en reed richting diegene waar hij eigenlijk een date mee had moeten hebben nu.
Josh kwam na even bij Ryan zijn huis aan. Wat nerveus belde hij aan. Hij wist dat het nu of nooit was. Als hij het nu niet deed wanneer dan wel? Dan verstreken er vast nog een paar weken. Achter de deur hoorde Josh Ryan al roepen dat hij er aan kwam. Zijn hart begon sneller te slaan terwijl de deur open werd gedaan. Ryan kwam in beeld.  Hij leek aardig verbaasd te zijn over het feit dat hij hier nu zo voor hem stond. Dat was dan ook niet raar. Immers had Ryan hem op een date gezet. Ryan vroeg hem wat hij hier deed. Josh wilde antwoorden maar algauw daarna vroeg Ryan hem of hij hem kwam bedanken. Josh glimlacht wat flauwtjes naar hem. Hij moest eens weten. "De date was niet zo succes" Zei Josh flauwtjes waarna hij eens zuchtte en kort weg keek. "ik besefte dat ik iemand anders leuk vind" Vertelde hij Ryan waarna hij een knikje naar binnen gaf. "kan ik binnen komen?" Vroeg hij vervolgens aan hem. Hij wilde het Ryan vertellen maar niet zo in de deuropening. Straks moest hij er niets van weten en smeet hij de deur zo voor zijn neus dicht. Ja dat was het laatste wat Josh wilde.

De deurbel was gegaan en dat was iets waar Ryan niet op had gerekend. Hij had een jogging broek aan en aan tank top. Hij verwachtte geen bezoek en al helemaal niet op dit uur. Wat moeizaam, door de vele troep dat door zijn huis lag, kwam hij uiteindelijk bij de deur aan. Hij opende deze en tot zijn verbazing stond Josh daar. Ryan vroeg meteen vol verbazing waarom hij hier was en vroeg daarna voor de grap of Josh hem kwam bedanken. Josh reageerde echter niet zoals Ryan had gedacht en lachte alleen maar wat flauwtjes. "De date was niet zo succes" zei Josh, waarna hij licht zuchtte en weg keek. Dit zorgde ervoor dat de grijns van Ryan weg viel. "Oh..sorry.," sprak Ryan wat zacht. Hij kon het niet goed helpen als hij iets goed bedoelde en het slecht viel bij die ander. Vooral niet bij Josh. Ze waren altijd zulke goeie vrienden geweest; Ryan had erop gehoopt dat hij eindelijk eens wat terug kon doen, maar blijkbaar was dat niet goed gegaan. "ik besefte dat ik iemand anders leuk vind" zei Josh. Ryan keek licht verbaasd op. Wie? Kwam er meteen in zijn hoofd op, maar hij drukte die vraag snel op zij. Niet zo nieuwsgierig zijn Ryan! Sprak hij tegen zichzelf. Die nieuwsgierigheid pakte immers niet altijd even goed uit. Hij zag Josh knikken naar binnen. Ryan keek hem licht vragend aan. "kan ik binnen komen?" vroeg Josh. "Oh ja tuurlijk sorry," zei Ryan wat snel en schopte ondertussen wat troep weg zodat de deur helemaal open kon gaan. Toen Josh ook binnen stond liet hij de deur weer dicht gaan. Kort keek hij Josh aan, maar besefte toen dat dat wel heel ongemakkelijk was. Ryan grinnikte lichtjes, waarna hij zich door de troep heen manoeuvreerde en naar de keuken liep. "Sorry voor de troep. Maar ja. Het is georganiseerde chaos," zei Ryan licht grijnzend, terwijl hij Josh wat cola in schonk. Ryan liep vervolgens met het glas cola terug en ging weer zitten op de bank, waarna hij het glas cola voor Josh neer zette. "Het spijt me bro. Als ik had geweten dat je al iemand leuk vond had ik geen date geregeld, sorry," verontschuldigde Ryan zich en lachte wat flauwtjes. Dom van hem om te concluderen dat, omdat Josh nog single was, hij niemand leuk vond. Ryan zuchtte eens om zijn eigen fout, waarna hij een nipje nam van zijn cola en zijn blik richtte op Josh. "Dus.. Wie is de gelukkige?" vroeg Ryan en zijn ogen fonkelde van nieuwsgierigheid. Ja hij kon die vraag niet meer bedwingen. Hij wou het gewoon weten.

Josh kon het niet langer meer voor zich houden. Zeker niet na die date. Hij moest het Ryan vertellen. Hij moest hem vertellen over die gevoelens voor hem die hij al had sinds dat ze elkaar in het echt ontmoet hadden. Hij was gewoon zo schattig en vrolijk. Daar werd je zelf spontaan vrolijk van zelfs al voel je je nog zo verdrietig. Die jongen had gewoon wat waardoor Josh zich aangetrokken tot hem voelde en hij wilde zijn gevoelens maar al te graag delen met Ryan. Echter had hij er geen idee van hoe hij er op zou reageren. Josh was dan ook nog niet uit de kast gekomen dus het was niet dat Ryan het kon verwachten dat hij hem leuk vond. Dat maakte het misschien nog wel lastiger. Echter als hij het niet zou proberen zou hij het nooit weten. Daarom was hij nu maar gelijk gegaan voordat hij weer zou afhaken. Zodra Ryan de deur opende wist hij dan ook dat hij niet meer terug kon.
Josh vertelde Ryan dat de date niet zo'n succes was. Gelijk stopte Ryan met grijnzen. Wat zacht bood hij zijn excuses aan. Josh had te doen met hem. Hij moest zich helemaal niet schuldig voelen. Het was zijn schuld niet. Het was Josh zijn schuld. Hij had in de eerste instantie helemaal niet op de date in moeten gaan. Josh legde Ryan dan ook algauw uit dat hij iemand anders leuk vond. Ryan keek wat verbaasd op naar hem. Vroeg zich vast gelijk af wie het was. Josh glimlachte dan ook wat flauwtjes. Het was schattig. Vervolgens vroeg Josh hem of hij binnen mocht komen. Josh wilde niet zo in de deuropening zijn gevoelens vertellen aan Ryan. Voor het geval de deur voor zijn neus dicht werd gesmeten. Ryan leek het knikje niet te begrijpen maar zodra Josh de vraag stelde herpakte Ryan zichzelf gauw weer en reageerde. Weer met een sorry erbij. Josh glimlachte wat terwijl hij naar binnen kwam. In de gang begon het al. Het was wat rommelig. Niet dat Josh zich er persee aan stoorde. Hij keek Ryan aan waar hij nu wel aardig dichtbij stond aangezien er niet veel loop ruimte was door al het spul. Ryan deed gauw de deur weg en grinnikte eens waarna hij verder liep. Josh keek wat vragend naar hem door de grinnik maar liep daarna maar achter hem aan. Weer bood Ryan zijn excuses aan. Nu voor al het spul dat er stond. Josh trok even een wenkbrauw op maar moest algauw lachen door de woorden die er achteraan kwamen. ’’Is dat een schuilnaam voor te lui zijn om op te ruimen?’’ Vroeg Josh met een grijns aan hem. Josh zette zich ondertussen op een bank neer. Niet veel later kwam Ryan bij hem met een glas cola. Josh pakte het glas vast en nam er een slokje uit. ’’Thanks’’ Bedankte hij hem voor het drinken terwijl hij het glas dan ook even op hield. Ryan begon daarna over de date. En ook daar voor kreeg hij een excuses. Josh grinnikte even. ’’ Oke je hebt nu wel genoeg je excuses aangeboden’’ zei Josh grijnzend tegen hem terwijl hij kort een hand op Ryan zijn schouder legde als teken dat het goed was. En toen kwam de grote vraag. Ryan vroeg hem wie de ‘gelukkige’ was. Josh liet zijn hand van Ryan zijn schouder afzakken en keek kort naar zijn glas. ’’Tja.. daar over gesproken’’ Begon hij met een wat flauwe grijns waarna hij wat schuin terug keek naar Ryan. ’’Jij’’ Zei hij nu in een direct woordje tegen hem. Tja duidelijker kon hij het niet maken dacht hij zo. Nu was het in spanning Ryan zijn antwoord afwachten. Hij voelde zijn hart dan ook bonzen in zijn keel.

Tot zijn verassing had Josh voor zijn deur gestaan. De verbazing was af te lezen van Ryan's gezicht, maar hij herpakte zichzelf al snel en verontschuldigde zich voor zijn domme conclusie. Hij liet Josh naar binnen en verontschuldigde zich vervolgens voor zijn rommel. Tja. Een jongen rond de 20 die op zich zelf woont, dan krijg je het. Hij zorgde er echter wel voor dat er geen spullen op de grond kwamen die Marley of Teddy in konden slikken. Hij hield van zijn honden en wou dan ook niet dat er wat verkeerds mee ging gebeuren. Hij liep voor Josh de woonkamer in en liep vervolgens naar de keuken. ’’Is dat een schuilnaam voor te lui zijn om op te ruimen?’’ vroeg Josh. "Sssht.. Nobody knows," zei Ryan, terwijl hij naar de keuken liep en Josh zijn woorden weg wuifde. Hij pakte een glas en schonk wat cola erin. Vervolgens liep hij weer terug en gaf deze weer aan Josh. ’’Thanks’’ bedankte Josh hem. Ryan knikte als teken dat het goed zat. Ryan nam plaats op de bank naast hem en verontschuldigde zich opnieuw. Hij vond het ook gewoon stom van hem wat hij had gedaan. Nu had hij misschien indirect de gevoelens van Helena gekwetst. Dat was nou niet waar hij op zat te wachten. Hij maakte nog altijd liever vrienden dan vijanden. ’’ Oke je hebt nu wel genoeg je excuses aangeboden’’ zei Josh grinnikend en legde een hand op zijn schouder. Ryan grijnsde wat ongemakkelijk en knikte kort. Geen verontschuldigingen meer. Got it. De nieuwsgierigheid begon door Ryan zijn aderen te schieten en voordat hij het echt door had vroeg hij aan Josh wie de gelukkige was. Ryan was sowieso een nieuwsgierig type, maar hij had dit gewoon niet verwacht. Josh vertelde hem meestal wel dat soort dingen, tenminste Ryan ging er vanuit dat hij dat wel zou doen, dus dit gaf hem een boost van nieuwsgierigheid. Josh liet zijn hand van Ryan afglijden en week zijn blik af. Ryan keek kort wat verbaasd, maar wachtte af. ’’Tja.. daar over gesproken’’ begon Josh. Ryan keek hem nieuwsgierig aan. Hij wou het gewoon zo graag weten. Josh keek schuin naar Ryan. ’’Jij’’ eindigde Josh. Ryan was met stomheid geslagen. "Whuuuuuutttt....," zei Ryan lang en laag. Plots besefte hij het. Duh. Natuurlijk vond Josh hem niet op díe manier leuk. Hij vond hem gewoon leuk als een vriend, net zoals Ryan en Chester die samen het liedje 'Bromance' hadden gemaakt. Ryan grijnsde al snel wat en keek Josh weer aan. Hij legde zijn armen om Josh heen en knuffelde hem kort stevig. "Ik hou van jou bro. Ik kan me geen betere vriend wensen," zei Ryan, waarna hij Josh weer los liet en zijn cola op dronk. Kort had Ryan anders gedacht, maar lang had het niet geduurd om zijn gedachtes te veranderen.

Josh was gaan zitten en werd algauw begroet door Marley en Teddy. Teddy sprong als een gek tegen hem op. Josh wilde hem dan ook op de bank tillen maar Teddy was hem al voor en sprong vanzelf al op de bank. Josh grinnikte eens en aaide de hyperactieve hond eens over zijn kop waarna hij zich op Ryan had gericht die met drinken was gekomen. Josh dronk wat van zijn cola. Hij richtte zicht daarna op Ryan die voor, als hij het goed had, de vierde keer zicht verontschuldigde. Josh had hem dan ook algauw duidelijk gemaakt dat hij moest stoppen met excuses aanbieden en dat het dus wel goed zat. Hij had daarbij dan ook even een hand op Ryan zijn schouder gelegd. Nee Ryan moest zich er geen zorgen over zitten maken. Immers had Ryan niet geweten dat hij iemand anders leuk vond. Ryan had het goed bedoelt. Bij die gedachten was zijn hart dan ook sneller gaan slaan wat immers was het Ryan die hij nou juist zo leuk vond.
Teddy sprong weer van de bank af en ging met Marley op de grond spelen. Josh keek kort naar de twee maar keek algauw weer op naar Ryan die hem nu dan ook vroeg wie nou de ‘gelukkige’ was. Josh had zijn hand van Ryan zijn arm laten glijden. Ja op die vraag had hij kunnen zitten wachten. Josh besefte dan ook steeds meer dat het nu gewoon moest. Hij moest Ryan vertellen dat hij diegene was waar hij verliefd op was. Josh begon er langzaam aan dan ook wat over. Tot dat Josh met een korte en simpele ‘jij’ eindigde. In spanning wachtte Josh op Ryan zijn reactie. Ryan leek behoorlijk verbaasd te zijn. Vond Josh dan ook niet zo gek. Immers had hij nu zijn liefde verklaard aan hem, soort van tenminste. Ryan reageerde vervolgens met een lange ‘whuuuuuuuttttt..’ Josh keek wat weg met een flauwe glimlachje. ’’Ja ik..’’ Begon Josh maar hij kon zijn woorden niet af maken of Ryan had zijn armen om hem heen geslagen en knuffelde hem eens goed. Josh keek verbaasd opzij naar Ryan. Betekende dit..? Echter kwamen toen de woorden die duidelijk maakten dat Ryan de hele situatie heel anders opvatte. Hij noemde hem nog een ‘vriend’ ook. Over friendzoned gesproken. Ryan liet hem los en Josh slikte eens. ’’Ja.. Ja precies, best friends forever’’ Reageerde Josh met een flauwe grijns op Ryan. Hij probeerde zichzelf dan ook maar zoveel mogelijk weer te herpakken. Nou daar ging zijn poging. Wat nu? Toch maar weer proberen om Ryan duidelijk te maken wat hij voor hem voelde? Misschien maar niet.. Ryan maakte duidelijk nu dat hij hem als een goede vriend zag. Was het dan wel mogelijk dat hij meer voor Josh zou kunnen voelen? Josh zag het somber in en zette het dan ook maar aan de kant. Hij nam snel een slokje van zijn cola waarna hij terug naar de hondjes keek. Nu kwam Marley bij hem. Hij tilde Marley op in zijn armen. Ze begon zijn gezicht te likken. Josh grinnikte eens waarna hij met een lichte grijns naar Ryan keek. ’’Dus.. Heb jij nog wat op de planning vandaag?’’ Vroeg hij aan Ryan terwijl hij Marley probeerde te weerhouden om nog meer likjes te geven op zijn gezicht.

Josh had gezegd dat hij iemand anders leuk vond en dat daardoor de date niet goed was uitgelopen. Ryan had in eerste instantie zich schuldig gevoeld, en daarom ook meerdere malen zich verontschuldigd, maar nu was hij wel erg nieuwsgierig naar die gene waar Josh een oogje op had. Ryan was altijd al een nieuwsgierig type en Josh kon het ook wel verwachten, aangezien hij er zelf over begon. Ryan probeerde niet te opdringerig zijn en vroeg Josh wie de gelukkige was. Josh hoefde niet per se te antwoorden, misschien wou hij het om één of andere reden geheim houden. Dat zou wel verklaren waarom Ryan er nog niet van wist. Hij had gedacht dat hij en Josh wel goede vrienden waren, dus dat Ryan nog niet wist dat Josh een crush had deed hem wel even nadenken. Wou Josh gewoon niet dat Ryan het wist of had hij het nog niet gezegd omdat Ryan er niet naar had gevraagd? Het maakte niet uit. Ryan richtte zijn blik op Josh en wachtte op een antwoord. Josh antwoordde met een simpele 'jij'. Kort had Ryan verbaasd gekeken en had hem dan ook een lange 'whut' gegeven, maar toen viel het kwartje. Tenminste dat dacht hij. Josh vond natuurlijk gewoon dat Ryan een goeie vriend was. Ryan grijnsde en gaf Josh een stevige knuffel. Hij vertelde hem dan ook dat hij hem ook een goeie vriend vond. Ryan liet Josh weer los en dronk zijn cola los. Ryan voelde zich blij dat Josh het had gezegd, maar ergens was een raar gevoel. Ryan merkte niet op dat Josh slikte. Hij keek pas op toen Josh zei: ’’Ja.. Ja precies, best friends forever’’ Ryan keek hem aan en stootte hem even spelend aan. "Echt wel!" zei Ryan opgewekt. Hij was slecht in het herkennen van emotie's en had niet in de gaten dat Josh ergens mee zat te worstelen. Josh nam op zijn beurt een slok van zijn cola, waarna Marley bij hem kwam zitten. Opgewekt begon Marley zijn gezicht te likken. Dat deed hij meestal als hij mensen terug zag. Hij herkende Josh dan langzamerhand ook wel. ’’Dus.. Heb jij nog wat op de planning vandaag?’’ vroeg Josh, terwijl hij Marley probeerde te ontwijken. Ryan grinnikte lichtjes. "Marley, stop et!" zei Ryan met een nep brits accent. Marley keek op, maar stopte met likken. Ryan grijnsde wat breder en liet zijn hand over de kop van Marley gaan. Plots schoot een idee door Ryan's hoofd heen. Hij schoot meteen overheid en keek opgewekt naar Josh. "Ik weet wat we gaan doen!" zei Ryan en duwde Marley van Josh af en trok hem overeind. Hij moest licht omhoog kijken, aangezien Josh wat groter was dan hem. Ryan deed zijn mond open om wat te zeggen, maar bedacht zich uiteindelijk. "Nee wacht hier!" zei Ryan nog steeds opgewekt en liep vervolgens naar de keuken toe. Hij greep een paar zakken chips, paar flessen bier, cola en liep vervolgens met zijn handen vol naar boven. Eenmaal wat onhandig boven gekomen kwam hij in zijn kamer aan en zette hij de voedselwaren neer. Hij ruimde zijn kamer zo goed mogelijk op en zette de grote tv aan. Vervolgens pakte hij verschillende films uit de kast en maakte hij zijn bed zo aantrekkelijk mogelijk. Jup. Dat moest goed gaan. Hij rende haast weer naar beneden en kwam uiteindelijk weer voor Josh staan. "Kom op!" zei Ryan opgewekt en trok Josh met zich mee naar boven. Voor de deur van zijn slaapkamer bleef hij staan. "Uw verblijf voor de nacht meneer," zei Ryan met een deftige stem, waarna hij de deur open zwaaide en hij de kamer liet slapen. "Een sleepover kan toch altijd, niet?" zei Ryan nog steeds opgewekt. "Of.. als je niet wilt is dat ook goed..," zei Ryan er wat zacht achter na. Hij had zichzelf weer laten doordraven en wist niet eens of Josh wel bij hem wou blijven slapen. Het leek Ryan wel gezellig, vooral nu ze net elkaar bff hadden bekroond. Een grijns verscheen rond zijn lippen bij die gedachtes.

Josh had wat ongemakkelijk op Ryan zijn woorden gereageerd. Ryan had zijn woorden totaal verkeerd opgevat. Dat liet Josh niet bepaald beter voelen maar hij wilde het niet laten merken. Hij had zijn kans gepakt maar het was fout gegaan. Natuurlijk, dat was weer iets voor hem. Hij moest het weer proberen maar eigenlijk voelde Josh zich er niet naar om Ryan gelijk uit te leggen hoe het nou zat. Hij was té gespannen. Hij had Ryan daarom maar gezegd dat ze bff’s waren. Ryan had hem na zijn woorden eens aangestoot en reageerde er opgewekt op. Josh grinnikte eens. Nou zo ongemakkelijk kwam hij blijkbaar niet over. Dat was dan weer iets goeds. Dan zou hij er tenminste ook geen vragen over krijgen. Josh zou het Ryan wel weer vertellen als hij er echt klaar voor was. Voor nu besloot hij zich maar ergens anders op te richten. Precies op dat moment kwam Marley als geroepen. Josh nam haar op schoot en sloot haar in zijn gespierde armen. Marley begon zijn gezicht te likken. Echter was ze er zo enthousiast mee dat ze direct ook niet stopte met likken. Josh duwde Marley wat van zich weg maar een opgever was ze niet. Ze kwam dan ook gelijk weer terug. Zo’n blij geval. Het was net een dierlijke versie van Ryan. Josh glimlachte flauwtjes bij de gedachten maar had zich daarna algauw op Ryan gericht en vroeg hem dan ook of hij nog iets op de planning had. Voordat Ryan antwoord gaf richtte hij zich op Marley. Hij zei hem te stoppen met een typisch brits accent. Josh grinnikte eens. Ryan kon het zo goed hebben dat het gewoon grappig was. Marley stopte met likken en kreeg een aai over de kop. Josh keek kalm naar de twee en glimlachte wat. Het zag er lief uit. Echter werd dat lieflijke beeld algauw verstoord door Ryan die recht schoot. Josh keek verbaasd omhoog naar Ryan die hem aardig opgewekt aan keek. Wat ging er in hem om vroeg Josh zich dan ook gelijk af. Ryan zei hem dat hij wist wat ze zouden gaan doen. Ze zouden samen iets gaan doen? Niet dat Josh het iets uit maakte. Hij had toch geen verdere plannen vandaag. Ryan duwde Marley van Josh af en trok hem vervolgens overeind. Josh keek kort naar Ryan zijn handen die hem vast hadden waarna hij Ryan verbaasd en vragend tegelijkertijd in de ogen aan keek. Ryan deed zijn mond open maar sloot deze al snel weer. Blijkbaar bedacht hij zich wat. Josh wilde hem dan ook vragen wat hij in zijn schild voerde maar op dat moment zei Ryan hem te wachten. Opgewekt en al verdween hij naar de keuken toe. Vervolgens kwam hij voorbij gelopen met wat Josh in zoverre zag; Chips en bier. Met een op getrokken wenkbrauw keek Josh Ryan na die naar boven verdween. ’’O..kee..?’’ Zei hij langzaam aan waarna hij omlaag naar Teddy en Marley keek die bij hem zaten en dan ook hun baasje met hun ogen volgden. Vervolgens keken beiden omhoog naar hem zodra Ryan uit zicht was verdwenen. Alsof ze wilden zeggen; ‘Waarom doet hij zo?’ Josh beeldde het zich al helemaal in en haalde dan ook kort zijn schouders op. Dat zou het antwoord erop zijn. Niet veel later hoorde Josh voetstappen op trap. Ryan kwam weer tevoorschijn en trok Josh gauw met zich mee. Josh moest dan ook moeite doen om niet over spullen heen te struikelen aangezien Ryan haast leek te hebben om naar boven te komen. Blijkbaar wilde hij hem iets maar al te graag laten zien. Bij een deur bleven ze staan. Josh keek van Ryan naar de deur. Er was wat nieuwsgierigheid in zijn ogen te zien. Ja wat had Ryan nu dan toch weer zitten uit spoken? Josh moest grijnzen door de woorden van Ryan. ’’Chique hoor’’ Reageerde hij dan ook terwijl Ryan de deur open deed. Ryan zijn slaap kamer werd zichtbaar. Nu waren dan ook weer het eten en drinken te zien. Ook zag Josh dat de tv aan was en daarbij lagen wat dvd’s. Josh grijnsde langzaam aan wat. Hij had al een vermoeden maar op dat moment kondigde Ryan aan dat het een sleepover was. Josh keek kort weg met een lichte grijns. Een sleepover met Ryan. Ja dat wilde hij wel om eerlijk te zijn. Zijn blik ging dan ook terug naar Ryan. Plots leek Ryan zich af te vragen of Josh wel echt wilde. Hij gebruikte er dan ook een zachtere toon bij. Josh glimlachte wat en liep de kamer in. Hij pakte een biertje en opende deze. Vervolgens liep hij naar de tv en pakte een dvd van een spannende film die hij nog niet had gezien had. Hij gooide de dvd naar Ryan toe. ’’Lijkt me een geniaal plan’’ Zei Josh met een grijns bij de gooi. Hij plofte vervolgens op het bed neer en nam een slok uit het flesje. Hij hield daarna het flesje op. ’’Op ons’’ Zei hij met een grijns. Josh ging vervolgens goed zitten en schopte daarbij zijn schoenen dan ook uit. Zodra hij goed zat besefte hij pas echt waar hij zich bevond. Ryan’s slaap kamer.. Gelijk voelde Josh zijn hartslag wat sneller gaan. Zijn blik ging dan ook weer naar Ryan. Nee een sleepover vond hij echt niet erg. Maar hoelang zou het duren voordat hij zijn gevoelens er weer uit wilde gooien?

Kort had Ryan stil gezeten bij wat Josh had gezegd, maar uiteindelijk waren ze beiden tot de conclusie gekomen dat ze BFF waren. Die gedachte maakte Ryan zeker blij. Misschien blijer dan hij besefte, ach ja. Ryan was overeind geschoten en een idee draafde door hem heen. Ryan had ADHD en was snel afgeleid, nu was zo'n moment. Hij trok Josh meteen overeind, maar besefte zich toen dat het helemaal niet nodig was voor Josh om hem overeind te halen. Hij legde Josh uit dat hij hier moest wachten en vervolgens liep Ryan naar de keuken. Hij krabbelde wat eten bij elkaar en nam het mee naar boven. Eenmaal boven in zijn kamer aangekomen maakte hij zijn kamer 'sleepover-proof' en rende hij vervolgens weer naar beneden. Nu nam hij Josh opnieuw bij zijn hand, maar nam hem nu echt mee naar boven. Eenmaal bij de deur van zijn kamer aangekomen deed hij deze open en introduceerde Ryan Josh aan zijn kamer op een chique manier. ’’Chique hoor’’ reageerde Josh. Ryan grijnsde en zei opgewekt dat hij het wel tijd vond voor een sleepover. Echter besefte hij al snel dat hij weer erg snel actie had ondernomen en voegde er dan wat zacht aan toe of Josh het wel wou. Josh zei niks en liep de kamer in. Ryan keek hem na en liep een paar stappen de kamer in, waarna hij de deur achter hem sloot. Hij volgde Josh met zijn ogen die een biertje pakte en deze opende, vervolgens gooide hij een dvd naar Ryan toe. Wat onhandig ving Ryan de dvd op en liet zijn blik erover heen glijden. "Oef..," was zijn reactie erop. Hij had de film al eerder gezien, maar het maakte niet uit hoe vaak hij het zag, hij schrok nog altijd. ’’Lijkt me een geniaal plan’’ zei Josh en liet Ryan zo opkijken. Het liet Ryan grijnzen. Hij leek het ermee eens te zijn. Dat zorgde ervoor dat Ryan weer helemaal opgewekt werd. Josh liep naar het bed toe en ging erop liggen, toen hij zijn schoenen had uitgeschopt. Ryan pakte ondertussen ook een biertje en deed deze open, waarna zijn blik ging naar Josh. Hij hief zijn flesje op. ’’Op ons’’ sprak Josh. Ryan hief grijnzend zijn flesje. "Op ons!" zei Ryan, waarna hij een grote teug nam van het goedje. Hij slaakte vervolgens een zucht van voldoening, waarna hij het flesje weer neer zette en zich richtte op de tv. Hij pakte de dvd uit het hoesje en deed het in de dvd-speler. Ryan pakte een zak chips en zijn flesje bier, waarna hij naast Josh neer plofte op het bed. Hij deed de licht uit, waarna hij de film aanzette. "Ik moet je even zeggen, Golden. Ik kan niet goed tegen de schrikmomenten in deze film," zei Ryan en keek Josh licht grijnzend aan. "Het is niet alsof ik bang ben of zo. Ik heb gewoon de neiging om de persoon die het dichts bij me is meteen vast te grijpen," zei Ryan en grijnsde, waarna hij nog een slok nam van zijn bier en zijn blik liet afglijden naar de tv. En ja hoor, precies op dat moment was het eerste schrik moment al te zien. Ryan schoot omhoog en greep meteen Josh vast. Hij verschool zijn hoofd op de gespierde borst van Josh. Zo bleef hij kort liggen, totdat hij besefte wat hij deed en hij Josh weer los liet. "Ik had je gewaarschuwd," zei Ryan en grinnikte eens.

Ryan had Josh mee genomen naar zijn kamer. Dit was de eerste keer dat Josh in Ryan zijn slaapkamer was. Ze waren sowieso niet vaak bij elkaar thuis geweest. Meestal spraken ze voor de gezelligheid af in een café. Op een chique manier stelde Ryan hem voor aan zijn kamer. Josh moest er haast wel om lachen. Ryan wist iets altijd wel op een grappige manier over te brengen. Weer iets wat Josh leuk aan hem vond. Ryan leek al gauw, na dat hij zijn hele plan had voorgesteld aan Josh, in twijfel te trekken of Josh dit eigenlijk wel wilde. Natuurlijk wist Ryan dan ook niet of Josh de tijd we had om een sleepover te houden. Maar Ryan had geluk. Josh had de tijd. En daar was Josh zelf dan ook blij om. Hij wilde graag nog wat meer tijd door brengen met Ryan. Zonder iets te zeggen liep Josh Ryan zijn kamer binnen. Hij nam een biertje, gooide een dvd richting Ryan en maakte hem algauw duidelijk dat hij het een goed plan vond. Dit deed hij door het letterlijk een geniaal plan te noemen en ondertussen ging hij dan ook op het bed liggen. Zodra Josh eenmaal goed lag had hij zijn flesje opgehouden en op hen geproost. Ryan proostte met hem mee. Josh grijnsde breed. Josh zou willen dat ze op hen konden proosten als een koppel. Wie weet kwam dat nog. Samen met Ryan nam Josh dan ook een grote teug uit zijn flesje. Het zou dan ook niet lang duren of hij kon al weer een volgende pakken. Die dingen waren zo op. Ondertussen nam Ryan de dvd en stopte hij deze in de tv. De film startte en Ryan kwam met een zak chips en zijn eigen flesje bier op bed. Josh volgde Ryan met zijn ogen. Echter deed Ryan algauw het licht uit. Zo was er enkel nog het licht dat van de tv af kwam. Daar moest hij het dan maar mee doen als hij naar Ryan wilde kijken. Josh werd haast nerveus van zijn eigen gedachten. Focus je op de film gek! Zei hij in zijn hoofd tegen zichzelf. Zijn blik viel als volgt dan ook op de tv. Maar het duurde niet lang of Ryan trok zijn aandacht waardoor hij wel naar hem moest kijken. Ryan maakte hem duidelijk dat hij niet goed tegen de schrikmomenten kon. Daardoor verscheen er al snel een grijns op Josh zijn mond. Josh kon er namelijk prima tegen. Ryan vervolgde zijn woorden. Josh luisterde er aandacht naar waarna hij even moesten lachen. Hij knikte dan ook eens alsof hij het helemaal begreep. ’’Aha nou dan moet ik maar maken dat ik weg komen dan’’ Zei Josh met een flauwe grijns tegen Ryan en maakte ondertussen een beweging alsof hij er vandoor zou gaan. Hij gaf er dan ook een knipoog bij. Vervolgens nam hij weer een slok van zijn flesje en ging terug liggen. Flesje leeg. Josh kwam zo meteen alweer recht en nam een nieuwe waarna hij algauw weer ging liggen terwijl hij het flesje opende. Hij nam rustig een slok uit het flesje terwijl hij naar de film keek. Het duurde niet lang of daar was het eerste schrik moment. Echter kon Josh het nog niet beseffen dat er een schrikmoment was of Ryan lag al tegen hem aan geklemd met zijn hoofd tegen zijn borst. Josh keek wat verbaasd naar Ryan. Ja Ryan had het wel gezegd maar hij wist niet dat hij zich er zo bij zou voelen. Zo.. verlangend naar Ryan. Josh glimlachte eens en wilde zijn armen om Ryan heen leggen maar op dat moment kwam hij al weer recht. Josh hield zijn armen dan ook waar ze lagen. Josh volgde Ryan met zijn ogen en keek hem al gauw met een grijns aan. Hij grinnikte dan ook eens door de woorden van Ryan over dat hij hem had gewaarschuwd. Josh knikte eens. Hij kon het daarna dan toch niet laten. Hij nam nog een goeie teug uit zijn flesje waarna hij deze weg zette en de slok door slikte. Hij legde zijn armen vervolgens om Ryan heen en trok hem tegen zich aan. ’’Kom maar hoor, ik bescherm je wel tegen die enge monsters’’ Zei Josh met een flauwe grijns tegen Ryan terwijl hij eens zachtjes met een hand op Ryan zijn hoofd klopte alsof hij hem nu helemaal wilde gaan geruststellen. Hij liet zijn hand daarna stil op Ryan zijn hoofd liggen en keek van hem terug naar de film. Het voelde gewoon goed om Ryan tegen zich aan te hebben. Misschien dat hij het dan ook wel merendeels daarom deed. Nee hij wist het wel zeker. Maar goed als Ryan het erg vond om zo te liggen moest hij zich maar terug trekken. De film ging verder. Na enkele minuten gleden Josh zijn vingers zachtjes door het korte zwarte haar van Ryan heen. Het ging gewoon automatisch. Het begon zo dan ook wel te voelen alsof ze al een relatie hadden en ze nu gezellig en knus samen een film zaten te kijken.

Ryan had het goede idee gehad om een sleepover te doen. Ze waren toch nauwelijks bij elkaar in huis en dit was gewoon hét perfecte moment. Josh had ermee ingestemd en samen hadden ze zich op het bed gevestigd, met genoeg biertjes ernaast. De film was begonnen en Ryan lichtte Josh nog even in dat hij soms de neiging krijgt om de dichtstbijzijnde persoon vast te grijpen als er een schrik moment was. Josh moest lachen om zijn woorden, waarna hij begrijpend knikte.’’Aha nou dan moet ik maar maken dat ik weg komen dan’’ zei Josh en deed daarna alsof hij weg wou gaan. "Nee!" riep Ryan gelijk en hield Josh tegen door zijn arm vast te pakken. "Ik wil al helemaal niet in m'n uppie hier zitten die film te kijken," zei Ryan wat grijnzend, terwijl Josh weer ging liggen. Ryan merkte op dat hij al met zijn tweede biertje bezig was. Ryan dronk op zijn beurt ook weer het flesje leeg en pakte een nieuwe, waar hij ook een teug van nam. Kon hij goed tegen alcohol? Nope. Ach ja. Nu keek hij niet naar de gevolgen ervan die zouden komen. Ryan richtte zich weer op de film en precies op dat moment was het eerste schrik moment. Meteen schoot Ryan naar Josh toe en greep hem vast. Hij verborg zijn gezicht op de grote gespierde borst van Josh. Kort bleef hij zo liggen, waarna hij grijnzend weer van hem af ging. Ryan zei hem met een grijns dat hij hem toch had gewaarschuwd. Ryan grinnikte lichtjes en wou zijn aandacht weer op de film richtte, maar toen voelde hij plots hoe hij tegen Josh aan werd getrokken. Kort keek hij licht verbaasd naar Josh op. ’’Kom maar hoor, ik bescherm je wel tegen die enge monsters’’ zei Josh, terwijl hij op zijn hoofd klopte. "Nouhou! Ik ben geen klein kind meer!" zei Ryan koppig, maar bleef toch liggen. Het lag immers erg comfortabel en aangezien ze zulke goeie vrienden waren moest het toch kunnen. Stilletjes deed Ryan een greep naar zijn bier flesje en dronk deze gulzig leeg. "Hmm.." kwam zacht uit zijn mond, terwijl hij een nieuw flesje pakken en deze ook weer opende. Ryan zijn blik was gericht op de tv waar de film zich afspeelde. Ryan voelde hoe Josh met zijn hand door zijn haren heen ging. Ryan keek met lichte blosjes, van de drank, op naar Josh. "Hee.. Ik ben geen vriendinnetje," zei Ryan met een lichte grijns, waarna hij haast automatisch nog wat dichter tegen Josh aan kroop en ondertussen zijn vierde flesje bier leeg dronk. Opnieuw was er een schrik moment en opnieuw greep Ryan Josh vast. Zijn hoofd opnieuw gedrukt in Josh zijn borst. "Hm.. Ik denk dat ik hier maar blijf liggen.. Stomme film," mompelde Ryan en grijnsde alleen wat.